بررسی مقایسه ای رشد و بازماندگی ماهی قرمز(carasius auratus) تغذیه شده با مکمل آرتمیا و پریان میگوی منجمد وکنسانتره خشک تجاری

این تحقیق با هدف مقایسه تاثیر جیره های غذایی دارای مکمل زیتوده منجمد آرتمیا ارومیانا (artemia urmiana)، پریان میگوی منجمد (phallocryptus spinosa )و کنسانتره خشک تجاری بر روی فاکتورهای رشد و بازماندگی بچه ماهی قرمز (carasius auratus) به مدت 90 روز انجام شد . محیط پرورش شامل آکواریوم های شیشه ای در شرایط کنترل شده و متناسب با رشد با دوره نوردهی 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی و دمای آب 1 ± 28  درجه سانتی گراد بود . سه گروه آزمون شامل ، تیمار 1 تغذیه با غذای کنسانتره ، تیمار 2 تغذیه با غذای کنسانتره و پریان میگوی منجمد به نسبت مساوی و تیمار 3 تغذیه با غذای کنسانتره و آرتمیای منجمد به نسبت مساوی بود. هر تیمارشامل 2 تکرار و درهر تکرار 30 عدد ماهی قرمز (گلدفیش) با میانگین وزن 07/0±82/0 گرم نگه داری شد. غذادهی روزانه به میزان  3 درصد وزن بدن انجام شد. بررسی نتایج نشان دهنده بیشترین میزان رشد(gr)  ، نرخ رشد ویژه(sgr) و ضریب چاقی (cf) ماهیان در تیمار 3  به ترتیب شامل 006/0 ± 11/0 ، 015/0 ± 34/0 و10/0 ± 96/3 بود. بیشترین افزایش وزن و افزایش طول در تیمار 2 به ترتیب شامل 18/1 ± 57/8 گرم و 33/3 ± 54/31  میلی متر مشاهده شد.  در طول دوره پرورش اختلاف معنی داری در شاخص های رشد در تیمارهای 2 و3 مشاهده نشد (05/0